Καθώς κάθε άτομο είναι μοναδικό και διαφέρει ως προς το επίπεδο των κινητικών του ικανοτήτων, ο εργοθεραπευτής θα πρέπει να αξιολογήσει πρώτα διεξοδικά τον ασθενή για να κατανοήσει τη λειτουργική του κατάσταση και την ικανότητά του να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες και στη συνέχεια να δημιουργήσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα βάσει των αναγκών του κάθε ατόμου.

Η εργοθεραπεία επικεντρώνεται στην ανάπτυξη συγκεκριμένων δεξιοτήτων που βοηθούν τα παιδιά να εκτελούν καθημερινές δραστηριότητες και να βελτιώνουν την κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Κάποιες από αυτές είναι: 

• Βελτίωση της αδρής και λεπτής κινητικότητας για να βοηθήσουν τα παιδιά να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους και λειτουργική χρήση των χεριών τους, για να είναι σε θέση να κρατούν σωστά διάφορα αντικείμενα, να πιάνουν άλλα μικρότερα αντικείμενα, να παίζουν με παιχνίδια.
• Στοματικές κινητικές λειτουργίες και ικανότητες σίτισης, ώστε τα παιδιά να μπορούν να χρησιμοποιούν πιρούνια και κουτάλια για να ταΐσουν τον εαυτό τους, να πίνουν νερό από κύπελλα και να χρησιμοποιήσουν τα χείλη, τη γλώσσα και τα μάγουλά τους.
• Εκτέλεση δραστηριοτήτων αυτοεξυπηρέτησης όπως βούρτσισμα των δοντιών, εκπαίδευση τουαλέτας, μπάνιο και ντύσιμο.
• Ενίσχυση της συγκέντρωσης και προσοχής του παιδιού και βελτίωση των χρόνων διατήρησης.

Ο εργοθεραπευτής παρέχει επίσης οδηγίες για ασκήσεις στο σπίτι και συστάσεις για προσαρμογές που έχουν να κάνουν με την λειτουργικότητα των αντικειμένων στο σπίτι και στο σχολείο, οι οποίες μπορούν να κάνουν τις καθημερινές δραστηριότητες του παιδιού ευκολότερες.